Άρθρο 16(6)...

Άντε μιας και έχω όρεξη σήμερα, ας παπαρολογίσω λίγο παραπάνω!!
Ας πιάσουμε κατι χιλιοειπωμένο και μυριοσυζητημένο. Όχι δεν θα γράψω για την προχθεσινή 4αρα που φάγαμε χτες στο Παρίσι, γιατί πολύ απλά θα μας δωθούν δόξα να έχει ο Μπίστσαν και άλλες ευκαιρίες μέσα στην χρονιά...

Άρθρο 16 λοιπόν...

Ας αρχίσουμε από τα δεδομένα. Τα δεδομένα είναι ότι από άποψη υποδομών και νοοτροπίας η τριτοβάθμια εκπαίδευση βρίσκεται στο μαύρο της το χάλι.Ας τα δούμε σε κατηγορίες:

Υποδομές:Το μεγαλύτερο των ανεκδότων.Τυχερός είναι αυτός που έχει κτήριο να κάνει μάθημα.Ο άτυχος θα την βγάλει σε κάποιο λυόμενο ή σε μια πρώην πολυκατοικία η οποία ονομάστηκε χώρος ακαδημαικής γνώσης.Ο πλεον τυχερός δε είναι αυτός που έχει και εργαστήριο και είναι και εξοπλισμένο κιόλας!Εκεί μιλάμε για μεγαλεία!! Φυσικά εστία (όταν βεβαια υπάρχει η σχετική ευκολία) για να μείνεις άμα δεν έχεις μέσο ούτε για δείγμα, οπότε καταλήγεις να τα σκάσεις στους ξευτιλισμένους ιδιοκτήτες που για μια γκαρσονιερούλα στου ζητάνε 300 ευρώ τουλάχιστον.Αλλά βλέπεις έτσι την καταλαβαίνει την ανάπτυξη ο Ζωγραφιότης, ο Αιγαλαιώτης, ο Πατρινός, ο Κομοτηναίος, ο Πρεβεζάνος ο Χιώτης και ο Δον Κερκυραίος..
Anyway, το θέμα της υποδομής είναι το πιο εμφανές από όλα, οπότε δεν χριεάζεται να επεκταθώ και παραπάνω!

Καθηγητές:Πολλοί από αυτούς δεν πάνε για μάθημα λόγο φόρτου εργασίας στα εξωτερικά τους γραφεία.Άλλοι πάνε, αλλά έχουν την παλιά νοοτροπιά ότι είναι το final frontier της επιστήμης τους, με αποτέλεσμα να νομίζουν ότι είναι οι θεοί και μόνο αυτοί υπάρχουν.Ο φοιτητής είναι ένα νεούδι που θα πρέπει να φτύσει πολύ αίμα για να πάρει το πτυχίο του.Αν δε θελήσει να πάει να δει και το γραπτό του σε ένα μάθημα που έχει κοπεί, μαύρο φίδι που τον έφαγε.Θα αμφισβητήσουμε την γνώση του Θεού τώρα?Δεν γίνεται..Ξέχασες να φέρεις την ταυτότητά σου (ποιο πάσο?) στην εξέταση? Επειδή σήμερα έχω τις μαύρες μου, δεν θα σε αφήσω να γράψεις...
-Μα θα σας την φέρω αύριο.
-Είπα όχι, τέλος.
Στο κάτω κάτω , τα λεφτά είναι στην έρευνα και στην δουλειά έξω, οπότε σιγά μην κάτσουμε να ασχοληθούμε με τα 1600 ευρώτον μήνα που δίνει το ελληνικό κράτος (?) για το εκπαιδευτικό τους έργο.Γιατί να κάτσουν να ασχοληθούν με όλα αυτά τα γραφικά τα φοιτιτικά?
Και για να λέμε τη αλήθεια, το πιο πιθανό είναι να λειτουργούσα έτσι και εγώ.Στην τελική αν το δούμε και τελείως κυνικά, με 1200 ευρώ στην αρχή και μια ζωή να δουλεύεις αποκλειστικά σαν καθηγητής, απόσβεση των χρημάτων που σπατάλησες στις σπουδές σου για να φτάσεις σε αυτό το επίπεδο, δεν φτάνεις.
Και φυσικά, δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν, γιατί κανένας δεν θα τους ελέγξει.Πειθαρχικό συμβούλιο?Πότε είπαμε ότι ήταν η τελευταία φορά που πήρε πόδι καθηγητής από ανώτερο ή ανώτατο ίδρυμα?
Εξαιρέσεις ναι, υπάρχουν αλλά είναι λίγες μπροστά στην πραγματικότητα...

Φοιτητές:Είσαι στο λύκειο.Διαβάζεις σαν τρελός έναν χρόνο για να περάσεις στο πανεπιστήμιο.Μπαίνεις και τι κάνεις?Κατά 90% αράζεις, γιατί έχεις περάσει μια τουλάχιστον χρονιά στην τσίτα, στα νεύρα και στο άγχος για να γίνεις φοιτητής.Θέλεις ενδεχομένως να ζήσεις καταστάσεις που δεν έχεις ζήσει.Μένεις μόνος, έχεις ευθύνες,θες να πας για καφέ να γνωρίσεις κόσμο, να βγεις έξω το βράδυ να τα σπάσεις, να ταξιδέψεις με τους φίλους σου..Δεν υπάρχει κάτι υποχρεωτικό στο πανεπηστήμιο (εκτός και αν έχεις εργαστήρια ή κλινικές) οπότε, έστω και υποσυνείδητα, τα γράφεις για λίγο (αυτό είναι σχετικο) όλα και κάνεις ό,τι γουστάρεις εσύ για την πάρτη σου. Με τα δίκια σου και εσύ.Και μετά, οι καθηγητές σου λένε ότι έχουμε κακούς φοιτητές, και ότι εδώ δεν έρχονται αυτοί που θέλουν υποτίθεται να μάθουν (μιας και η φοίτηση δεν είναι υποχρεωτική),θα πάω εγώ να τα πω για μένα?Ε δεν λέει, οπότε ένας φαύλος κύκλος δημιουργείται.
Όταν δε αποφασίζεις να στρωθείς για να διαβάσεις, αυτό που σε νοιάζει είναι να πάρεις 5αράκια για να πάρεις κάποια στιγμή το πτυχίο,παρά να πάρεις κανα καλό βαθμό για να κάνεις και ένα καλό μεταπτυχιακό.Έτσι, από εκεί που θα μπορούσες να γίνεις κάτι πραγματικα καλό, να εκμεταλλευτείς κάθε γνώση, βγαίνεις μια μετριότητα και περιμένεις να μάθεις την δουλειά στην πράξη...

Φοιτητικές Παρατάξεις:Οι μεγάλοι ηγέτες δεν γεννιούνται, αλλά γίνονται...Το έχουν πιάσει το νόημα τα παιδιά, και έτσι, στα 18-19 σου, πέρα από ακαδημαικός, γίνεσαι και σκεφτόμενος πολίτης (λες και πριν δεν ήσουνα). Όχι μόνο σκεφτόμενος, αλλά και κομματικοποιημένος.Μετά από κανα δυο χρονάκια στην σχολή, δεν έχεις όνομα, αλλά είσαι ο πασόκος, ο δαπίτης, ο κνίτης ή ο εακκίτης, ή στην χειρότερη περίπτωση αυτός που σπάει τ'αρχίδια αυτών που κάνουν τις χαρτογραφήσεις...Οι παράτάξεις θα μπορούσαν να παράγουν έργο, αν δεν ήταν η φωνή της άθλιας πολιτικής μέσα στο πανεπηστήμιο.Ενδιαφέρεται μήπως για κάποιο καλύτερο πανεπηστήμιο?Απλή επίδειξη και εφαρμογή της πολιτικής των κομματικών τους φορέων κάνουν.Όλες οι αποφάσεις μέσα από Δ.Σ της σχολής περνάνε, όπου ο κάθε ένας μπορεί να μιλήσει.Μήπως αν υπήρχε κάποια σωστή πρόταση από αχρωμάτιστο, δεν θα μπορούσε να υποστηριχθεί?Η απαντηση εδώ είναι οχι, αλλά για λόγους που ξεφεύγουν της κοινής λογικής.Απλώς επειδή οι καθηγητές θέλουν να έχουν λαό, όταν αποφασίζουνε να εκλεγούνε πρόεδροι και πρυτάνεις, τις έχουν άμεσα ανάγκη.Και φυσικά, το αλισβερίσι είναι αμοιβαίο.Πρόεδρος εγώ, περνάτε μαθήματα εσείς.'Ασε δε που τα κεφάλια των παρατάξεων καταφέρνουν να κάνουν καρριέρα και στον πολιτικό στίβο.Ή μήπως κάποιος από του πολιτικούς που ξέρω δεν ήταν στελεχος κομματικών οργανέσεων στα φοιτητικά του χρόνια?Τυχαίο δεν μπορεί να είναι ρε γαμώτο!
Μεγαλύτερο ξεντρόπιασμα για αυτές δεν υπήρχε, όταν ακόμη και το ΚΚΕ, το κόμμα του λαού, αντιδρούσε σφόδρα στην ψήφιση του πρύτανη από ολους του φοιτητές, και όχι μόνο από τις παρατάξεις..


So, είναι προφανές ότι κάτι πρέπει να αλλάξει.Η ίδρυση των ιδιωτικών (ας μην λέμε για μη κρατικά, στην Ελλάδα ζούμε) θα φέρει το καλύτερο πανεπιστήμιο στον έλληνα φοιτητή?

Φυσικά και θα το κάνει.Αυτός που θα έχει να πληρώσει, και σωστές υποδομές θα έχει, και οι καλύτεροι καθηγητές θα του διδάσκουν γιατί και καλά θα πληρώνονται, και την έρευνά τους σε ανθρώπινες συνθήκες θα μπορούν να κάνουν, και θα είναι αφοσιωμένος σε αυτό που επέλεξε να σπουδάσει. Ο άλλος όμως, ο μή κατέχων, που θα αναγκαστεί να πάει στο δημόσιο...μαύρο φίδι που τον έφαγε..Την ίδια και χειρότερη κατάσταση θα έχει να αντιμετωπίσει.Οι χειρότεροι καθηγητές θα είναι αυτοί που θα δεχτούν να δουλέψουν σε υποτυπώδεις συνθήκες εργασίας, το επίπεδο θα πέσει κατακόρυφα και κάποια στιγμή όπως γίνεται και τώρα με τον ΟΤΕ θα φτάσουμε στο σημείο να περάσει και το άλλοτε δημόσιο πανεπηστήμιο στα χέρια του ιδιώτη και τότε θα ψάλλουμε όλοι μαζί την δημόσια δωρεάν παιδεία που απαιτούσε και τουλάχιστον ως προς το πρώτο σκέλος της πέτυχε η γενιά του '74.

Η αλλαγή που επιχειρείται είναι ρατσιστική.Δεν γίνεται προς όφελος του πολίτη, αλλά προς όφελος του κάθε φορέα (ιδιώτη ή δήμου ή εκκλησίας) που θέλει να επενδύσει στην γνώση.Το μόνο που θα γίνει, θα είναι ασέλγεια πάνω στο πτώμα της δημόσιας παιδείας.Τα παραδείγματα είναι πολλά.Υγεία, τηλεπικοινωνία, ασφάλιση...Σε όποιον τομέα σε αυτήν την χώρα και αν κοντραρίστηκε ο δημόσιος με τον ιδιωτικό φορέα, το δημόσιο δήλωσε παραίτηση από τον πρώτο γύρο, οπότε τίποτα δεν με κάνει να πιστεύω ότι θα βγει κερδισμενό σε αυτόν τον συναγωνισμό.Να σας το θέσω και αλλίως.Θα κάνατε εσείς μια επένδυση, ξέρωντας ότι θα βγείτε χαμένοι?Μάλλον όχι.Και για μένα εδώ κάπου βρίσκεται η λύση.

Τι προτείνω λοιπόν?Κατ'αρχήν, την ενίσχυση της δημόσιας παιδείας.Πώς?Όχι από το κράτος βέβαια, γιατί αυτό είναι καταχρεωμένο.Τα πανεπιστήμια πρέπει να βρουνε πόρους εσόδων.Να δεχτούνε να ανοίξουνε ας πούμε και μια έδρα Σωκράτη Κόκκαλη ή Άκτωρα (δεν με πολυνοιάζει κιόλας πως θα την λενε).Τα χρήματα όμως που θα εισρέουν από εκεί, δεν θα πηγαίνουν όμως απολειστικά στην έδρα αυτήν, αλλά ο θα κατανείμονται και στα άλλα τμήμα του ιδρύματος.Το πανεπιστήμιο πρέπει να είναι αυτό που θα ορίζει τους κανόνες, οι οποίοι πρέπει να είναι ελκυστικοί.Πρέπει να χαράζουν την πολιτκή τους και όσοι νομίζουν ότι μπορούν να έχουν κάποιο κέρδος (και η διαφήμιση κέρδος είναι) από εκεί, ας σπέυσουν.Γιατί είναι άλλο να έχεις πανεπηστήμιο "Δήμος Αμαρουσίου" και άλλο έδρα εδαφομηχανικής "Δήμος Αμαρουσίου". Θα μου πείτε δλδ θες το πανεπιστήμιο να καταντήσει φιλόπτωχον ταμείον? Θα σας πω να ρίξετε μια ματιά πρώτα στην εκκλησία, και μετά να με ξαναρωτήσετε! Αλλά σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να χάσει τον δημόσιο χαρακτήρα του,ετσι ώστε ο κάθε ένας που τα καταφέρνει να έχει την δυνατότητα να εισέρχεται σε αυτό.Και να μην κωλύεται για λόγους οικονομικής φύσεως.Με ένα ισχυρό δημόσιο πανεπιστήμιο, προσβάσιμο από όλους,θα μπορούσε να τεθεί το ερώτημα της ίδρυσης των μη κρατικών πανεπηστημίων (αν και με ένα τέτοιο ουτοπικό πανεπιστήμιο, μαλλον στην Ελλαδίτσα των 10 εκατομμυρίων, μάλλον πολυτέλεια θα ήτανε η ίδρυση περισσότερων!).
Η άρνηση όμως των κομμάτων να ισχυροποιήσουνε το δημόσιο πανεπιστήμιο και μετά να θέσουν το θέμα του ανταγωνισμού, για εμένα σημαίνει τυφλή υποταγή στις απαιτήσεις των χρηματοδωτών τους.

Πολλοί πολίτες είναι υπέρ της ίδρυσης των κρατικών πανεπιστημίων γιατί θεωρούν ότι φυλακίζονται στην έλλειψη εναλακτικής στην περίπτωση που το παιδί τους δεν καταφέρνει να εισέλθει στο πανεπιστήμιο, σε συνδυασμό με το μεγάλο ποσό που απαιτείται για συνλαλλαγμα γιασπουδές εις την αλλοδαπήν. Η υποκρισία και σε όλο της το μεγαλείο! Και την πίτα ολόκληρη, και τον σκύλο χορτάτο!Σαν να λέμε οι κατέχοντες και λιγότερα να πληρώνουν, και να έχουν και τα παιδιά τους στην Ελλαδα, εκεί κοντά τους.Προφανώς, όπως γίνεται σε αυτήν την χώρα, όλοι τον εαυτούλη μας θέλουμε να εξασφαλίσουμε, και ο άλλος ας πάει να πνιγεί.Το γιο του μανάβη και του εργάτη αγαπητοί κατέχοντες τον έχετε σκεφτεί?Γιατί αυτοί να μην έχουν καν την δυνατότητα, ενώ εσείς και τα βλαστάρια σας να την απαιτείτε με καλύτερους όρους?Κοινωνική αδικία λέγεται αυτό.Αλλά όλοι έχουμε μάθει να απαιτούμε και να μην δίνουμε...Και επιτέλους, είναι καιρός να κόψουμε αυτήν την επαρχιώτικη νοοτροπία στην Ελλάδα, ότι το παιδί πρεπει να μένει με τους γονείς του μέχρι τα 30.Ένα αεροπλανάκι είναι σήμερα όλη η Ευρώπη, από την στιγμη που έχετε την δυνατότητα, πάρτε το και πηγαίνετε να δείτε το καμάρι σας.Αλλά αφήστε και τον άλλο, τον μη κατέχοντα, να έχει τουλάχιστον την δυνατότητα.
Από την άλλη δεν μπορώ να κατανοήσω αυτό το 58% των ελλήνων που επιθυμούν την ίδρυση των μη κρατικών πανεπιστημίων,όπως έδειξε και η δημοσκόπηση του Θέματος.Γιατί σίγουρα και ένα μέρος των οικονομικά ασθενέστερων κοινωνικά τάξεων υπάρχει μέσα σε αυτό...Σε δύο συμπεράσματα έχω καταλήξει!Είτε δεν ξέρουμε να διεκδικούμε, και ενώ έχουμε παρόμοια παραδείγματα, δεχόμαστε την μοίρα μας, είτε ότι είμαστε μαζόχες και δεχόμαστε να δουλεύουμε σε 4 και 5 δουλειές για να έχει το παιδί μας το καλύτερο, ξεχνώντας έννοιες όπως οικογένεια, ποιότητα ζωής και ελεύθερος χρόνος.Η έγνοια αυτή που νιώθει ο γονέας είναι απόλυτα κατανοητή και σεβαστή, αλλά, σκεφτείτε ότι το παιδί σας δεν σας θέλει μόνο σαν μια πηγή χρημάτων και αποκατάστασης, αλλά περισσότερο σαν γονέα, έναν ρόλο που με τους ρυθμούς που επικρατούν σήμερα τον έχετε παραμερίσει...

Θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι δεν υπάρχει μόνο το άσπρο και το μαύρο σε όλα τα θέματα.Υπάρχει και το γκρι πολλές φορές, το οποίο είναι το πιο δύσκολο να επιτευχθεί, αλλά αξιζει να το παλέψουμε, γιατί τελικα, αυτό είναι που θα είναι συμφέρον για μας.Ας μην εγκλωβιζόμαστε στα διλλήματα που μας θέτουν με το μαχαίρι στον λαιμό.Ας πάρει όσο χρόνο χρειαστεί ώστε να πετύχουμε αυτό που θα εξασφαλιζει το καλύτερο για όλους και όχι για τους λίγους.Το δικό μου γκρι μπορεί να είναι λάθος ή πολύ ουτοπικό, αλλά τουλάχιστον είναι δική μου επιλογή, αντίθετη και έξω από ψευτοδιλλήματα.

Και στην τελική, γουστάρω το κακομοίρικο τωρινό πανεπιστήμιο και να παλεύω για την βελτίωση της υφιστάμενης κατάστασης, παρά να μου τα πάρει ο άλλος με έναν ακόμα τρόπο.

P.S. Για το άσυλο θα τα πούμε σε επόμενο post...