Thursday, December 14, 2006

Leave Beside Me...


Τις τελευταίες μέρες με έχει πιάσει μια μελαγχολία και ασχολούμαι (εκτός της διπλωματικής, βεβαίως βεβαίως) με ακούσματα που στοίχειωσαν στην εφηβεία μου!Γαι την ακρίβεια, εδώ που τα λέμε, το pc και το στερεοφωνικό δεν παίζει τίποτα άλλο εκτός από Metallica...
Metallica λοιπόν κυρίες και κύριοι. Σίγουρα το πιο γνωστό metal group στο ευρύτερο μουσικό κοινό, καθώς όσο και να τους αγνοείς, σίγουρα κάπου έχεις σιγοτραγουδήσει ..and nothing else matters ή τέλος πάντων έχεις ακούσει ένα ωραίο τραγούδι που λέγεται Unforginen
Βέβαια, και τα δύο προέρχοντια από το Metallica ή Black Album του 1991 το οποίο μέχρι σήμερα έχει πουλήσει 22 εκ. αντίτυπα!! (απλώς φανταστείτε την περιουσία των τότε 4άρων, αν υποθέσουμε ότι ο κάθε ένας τους έπαιρνε για κάθε κόπια ένα τίμιο δολαριάκι!!!)
Όσο επιτυχημένο και να ήταν όμως το Black Album, αποτέλεσε στο πρώτο album με το οποίο το τεράστιο κοινό τους, που είχαν δημιουργήσει το την δεκαετία του 80 ξενέρωσε με την πάρτη τους.Ποτέ δεν χώνεψαν ότι οι Metallica θα μπορούσαν να βάλουν σε δίσκο τους γλυκανάλατες μπαλάντες, όπως τα δύο προηγούμενα τραγούδια.Αλλά όμως πάντα έτσι είναι...Για να εξελιχθείς, πρέπει να αφήσεις και πράγματα πίσω.Και οι Metallica, έχοντας πει πάρα, μα πάρα πολλά στον χώρο του heavy metal με δίσκους σαν το Kill 'em All, το Ride The Lightnening, το Master Of Puppets ακόμα και το ...And Justice For All, αποφάσιασαν να προχωρήσουν μπροστά.Νομίζω ότι είναι περιττό να σας πω την άποψήμου για το Black Album, μιας και από το πολύ παίξιμο, το cdάκι εδώ και χρόνια έχει παραδώσει πνέυμα..
Η μεγάλη αλλαγή στην καρριέρα τους όμως ήρθε το 1996 και το Load.Ακόμη και σήμερα θυμάμαι τον ενθουσιασμό με τον οποίο πήγα και αγόρασα αυτό το album με το..καυτό του εξώφυλλο.Οι Metallica είχαν 5 χρόνια να παρουσιάσουν καινούρια τραγούδια, οπότε δεν μπορούσα παρά να περιμένω για καινούριες τραγουδάρες!Φανταστείτε και τον ενθουσιασμό και το κλίμα από τον σχετικό τύπο, μιας και το θηρίο θα έκανε την επανεμφάνισή του!Βάλτε και ότι τότε ήμουν στην..τρυφερή ηλικία των 14, οπότε ο ενθουσιασμός δικαιολογημένος!!
Δεν ήταν ακριβώς έτσι όμως!Από την αρχή κάτι είχε αλλάξει..Το logo είχε αλλάξει προς το πιο σοβαρό.Το σοκ το εφάγα εις διπλούν, μόλις έβαλα το cd να παίζει και άνοιξα το booklet!! Οι Metallica κουρεμένοι!Οι Metallica με κοντό μαλλί!Όχι ένας ή δύο, αλλά και οι 4 μαζί, δήλωση αρχής μιας καινούριας εποχής για την μπάντα.Στο στερεοφωνικό, ο ήχος σε τίποτα δεν θύμιζε αυτόν του Black Album.Αντίθετα, μια πιο ροκαμπίλα διάθεση, που στην καμμία δεν τον λες metal!!Μπορεί να με παραξένεψε, αλλά είχε ένα feeling και αρκετά τραγούδια που μου άρεσαν.Όντας όμως πολύ χωμένος μεσα στην φάση του metal, που τότε ζούσε ένδοξες μέρες στην Ελλάδα (mid '90's), ντρεπόμουνα να πω ότι κάπως μου άρεσε ,από την στιγμή που όλη η...metal κοινότητα μίλαγε για ξεπούλημα, ξεφτύλα, και ότι...για τα λεφτά τα κάνεις όλα Lars...
Πιάνοντας το πάλι μετά από μήνες, επεχείρησα να το αξιολογήσω καλύτερα, προσπαθώντας να μην έχω προλαταλήψεις αυτήν φορά..Τελικά κατέληξα στο συμπερασμα που έχω μέχρι και σήμερα που το ξαναακούω φανατικά αυτές τις μέρες...Πρόκειται για σπουδαίο δίσκο, που έχει μέσα κομματάρες οπως τα Until It Sleeps, Ain't My Bitch, Bleeding Me, και Wasting My Hate.Μα πάνω από όλα έχει ένα απο τα καλυτερα κομμάτια που έχουν γράψει ποτέ οι τύποι από το San Francisco, το μεγάλο King Nothing.Έχει βέβαια και την county (!!!) του Mama Said και το τραγούδι με το πιο ηλίθιο video ever Hero Of The Day (καλό κομματάκι, αλλά όχι Metallica) αλλά συνολικά πιστεύω ότι ήταν ένας ακόμα τους ωραίος δίσκος, παρ'ολο το θάψιμο που έφαγε αρχικά.Τελικά χαίρομαι, γιατί υπήρξαν αρκετοί σαν και εμένα που στην αρχή αν μη τι άλο σοκαρίστηκαν απο αυτήν την μεγάλη αλλαγή, αλλά μετά άλλαξαν την άποψή τους και το album για τον ένα ή αλλο λόγο καθιερώθηκε στις συνειδήσεις σημαντικής μερίδας των οπαδών του συγκροτήματος.
Και δυστυχως, μετά την αποτυχία του St.Anger (όχι για αυτό δεν μπορώ με την καμμία να αλλάξω την αποψή μου με κανέναν τρόπο!!), περιέχει τα τελευταία μεγάλα τραγούδια που κατέθεσαν οι Metallica εδώ και 10 χρόνια!!!.Εξαιρέσεις αποτελούν τα Fuel, The Memory Remains (συνεργασία με την Marianne Faithfull), του επόμενου Reload που σκόπιμα το αφήνω απ'εξω, καθώς πρόκεται ουσιαστικά για την δεύτερη πλευρά του Load.
Μάλιστα, χαρακτηριστικό του ντόρου που έγινε με το Load, είναι η διασκευή που έκανα οι Metallica στο τραγούδι τους Τhe Unforgiven, (με το όνομα The Unforgiven II) όπου αλλάζοντας του στίχους ο Hetfield και γεμίζοντάς τους αλληγορία, φωνάζει ένα τεράστιο ...because you're unforgiven too...με τελικούς αποδέκτες το οπαδούς την μπάντας που λόγω του Load τους αποκύρηξαν.
Εν αναμονή λοιπόν του καινούριου τους δίσκου που κυκλοφοερεί μέσα στο 2007, στον οποίο συνεργάζονται με τον παραγωγό - guru της εποχής μας Rick Rubin, ας ελπίσουμε ότι οι Metallica αν μη τι άλλο θα έχουν και αυτήν την φορά κάτι να πούνε, μετά από 20 φεύγα χρόνια..στο κουρμπέτι, και ας μην το καταλάβουμε εμείς πάλι με την μία!!!

4 comments:

vbesiou said...
This comment has been removed by the author.
vbesiou said...

Γειά σου ρε moz με τις νοσταλγίες σου...!

Anonymous said...

Gogo is here!

diplwmatiki kai metallika?? Ti me les...
To fantazomai kai ta dio mazi kai poli diskoleuomai re paidi mou!

aRctIC_mONKeY said...

@vbesiou

ε ξέρεις εσύ τώρα, τα έχουμε πει!!Μακρύ λαδωμένο μαλλί, σωλήνες και μπλουζάκια μαύρα από συγκροτήματα!!!


Τι καλάάά!!!

:)



@anonymous gogo

άστα να πάνε...
Metallica - διπλωματική: 5-0!

(χειρώτρερα και από τον Παναθηναικό ένα πράμα δλδ...)

:)